Pokemonija, traganje za identitetom u proširenoj stvarnosti

Dakle, globalni fenomen zvani Pokemon Go je osvojio i Nišlije koji se ne osvrću na priče stručnjaka koliko opasnosti nosi ova igrica. Doduše, ima i onih koji na sve ovo gledaju samo kao na igru ili odgovoru izazozovima savremene tehnologije, a među njima se nalazi i dr Marija Ranđelović, pedagog, koja, i inače,u jednom delu svog rada presipituje život mladih i način na koji oni korsite svoje slobodno vreme.

Kako bi ulovili što veći broj Pokemona, igrači se moraju kretati u stvarnom svetu, jer igrica koristi stvarnu mapu grada u kom se nalazite.

“Milioni igrača hvale se na društvenim mrežama da je uticaj ove igrice krajnje pozitivan, jer se dosad nisu toliko kretali niti boravili u prirodi. A ako ih želite sve uloviti, upravo to morate raditi – hodati kako bi pronašli razne vrste virtuelnih bića. Mnogi igrači kažu kako više vremena provode u prirodi, šetaju, druže se s drugim igračima. Ispovesti igrača koji se bore s depresijom ili pate od PTSP-a svedoče o pozitivnom uticaju na korisnike širom sveta”, ističe Ranđelovićeva.

“Može se reći da je ova video igra akciono-avanturističkog žanra i igrača fokusira na istraživačke misije, prikupljanje stavki i njom su obahvaćene i devojčice i dečaci. Svakako je važno da decu uče odredjenom ponašanju. Zbog toga je važno do koje mere deca mogu sama sebi planirati vreme i dozirati sadržaje koji ih zanimaju u granicama koje ne utiču negativno na njihov socijalni i kulturni život, a o idiotizaciji kao poslednjoj fazi globalizacije, multinacionalnim korporacijama i potrošačkom apsolutizmu i u delu gejmerske mašinerije, mislite drugi put… “ zaključuje Ranđelovićeva.